Review of Barracuda taken from the
Dutch magazine
MUSIC MINDED, March / April 2001.
Dutch. Transcribed by Barry Sprokkereef.

Motorpsycho - Baracuda

De invloed van Napster blijft groot. Te groot, daar er steeds vaker en eerder songs te downloaden zijn van albums die zelfs nog niet uit zijn. Het Noorse Motorpsycho kan er over meepraten. Tijdens de studiosessies voor het album Let Them Eat Cake heeft de groep ook een zevental heerlik ouderwets stomende rocksongs opgenomen. Deze songs pasten uiteindelijk niet binnen het andere concept van het album, zodat het de band leuk leek die opnamen te gebruiken voor een 10" vinylrelease op het amerikaanse label Man's Ruin. Maar: er bleek ergens een lek, en Napster deed de rest. Dus brengt de groep kort na hun tweede roadwork live cd nu reeds zelf het mini-album Barracuda, met zeven knallende rocksongs en samen goed voor de ouderwetse elpeelengte van bijna vierendertig minuten, op de markt. Fans van de groep die het vorige album onterecht te soft vonden, kunnen hun hart ophalen. Barracuda bevat louter up-tempo werk met piepende banden, en gierende gitaarsolo's! Reasmateriaal? Forget it! Nog nooit klonk Motorpsycho zo compact, zo krachtig, en zo zwaar rockend. Opener Heartbreaker is een op een groovende bas leunende rocksong, zoals die voorheen in de jaren 60 door bands als The Free, The Who en Led Zeppelin gemaakt kon worden. Die ruige, ietwat ranzigesfeer wordt ook in de zes knallers daarna moeiteloos vastgehouden. een toevallig passerende trompet links en een rechts inhalende piano geven de songs iets meer swung, maar het is toch vooral de (slide) gitaar van Snah die van Barracuda, genoemd naar de auto uit de sixties, een snelheidsduivel maakt. Jouw Opel Kadett zou al naar de dichtstbijzijnde Motorpsycho dealer onderweg moeten zijn.

Willem de Kort