[media stories: dutch: 2000] |
|||||
Verslag Motorpsycho
Review of the Pukkelpop-gig / 2000-08-26 taken from the
"Vroeger was alles beter", dé zin bij uitstek die de Pukkelkids eens een weekendje niet hebben moeten aanhoren uit de immer saaie keel van ouders of grootouders. Maar ik vrees dat ik ze voor Motorpsycho toch even moet bovenhalen. 3 jaar geleden zorgden deze Noren voor een schokgolf door de Pukkelpopse clubtent en beleefde ik een van de meest intense optredens ooit, de verwachtingen waren met andere woorden hooggespannen voor hun afsluitend optreden in The Marquee. Om nog een bisnummer van The Dirty Three te kunnen meemaken in de ChateauXkrapuul bleek een ommetje via het podium waar Motorpsycho stond de kortste weg te zijn. De halve minuut die ik zo kon opvangen van opener "Taifun" deed het beste vermoeden voor de rest van hun optreden. Toen ik een kwartier later terugkeerde naar The Marquee kwam ik echter middenin een resem songs van de laatste plaat "Let Them Eat Cake" terecht die al heel wat minder spannend klonken. Terwijl een Motorpsycho-song vroeger zorgde voor zachtjes opborrelende maar demonisch ontketenende suspens, kabbelen de nummers nu voort op een soort rockerig, oubollig toontje. Dat een groep de moeite doet om niet gewoon hun plaat te komen naspelen, daar houden we van, maar in hun onweerstaanbare vernieuwingsdrang stoppen die van Motorpsycho hun songs in een jasje dat - als je 't mij vraagt - niet al te goed zit. Nummers als "Plan #1" of "Nerve Tattoo" hadden wel weer van die typische onderhuidse spanningen, maar meestal klonk hun set een beetje vlakker, ja zelfs saaier, dan we gewoon zijn. Ik kwam om het beste optreden van Pukkelpop te zien, maar zag gewoon een van de betere optredens. Voor zij die aan één van de vijftig andere podia stonden: de setlist:
Christophe Demunter
|
|||||