- This topic has 142 replies, 54 voices, and was last updated 8 years, 6 months ago by
.
-
Posts
-
http://www.kindamuzik.net/recensie/motorpsycho/here-be-monsters-25/26603/
Review in Dutch from the always well informed online magazine.
Hahaha, just read this now in the SID.Prog Magazine article:
"… dramatic journey that feels bound to the slow movement of stars, connected to something that is ancient and steepd in ritual and leading to an inevitable, cathartic denouement."
That actually sounds quite like Lovecraft! For him though, it would have been "doomed" instead of "cathartic"!
The first couple of times I listened to Running With Scissors, I couldn't quite work out what it reminded me of.
Then I remembered: Abendspaziergang.
It's far from a perfect match, but it's just got that sort of bounce and theme to it.
[edit] Actually, KR-3 just popped up on Shuffle and there's a bit of that in there as well.
My review for Dutch prog mag iO Pages 135 (only physical, not to be found online). Written a week after I got to hear the album, due to deadline… (in Dutch)
Bovenstaande tekening van twee vleermuisjes onder een zeshoek is geen alternatieve versie
van David Bowie’s Blackstar, maar een nieuwe dosis cinematografische psychedelica van
Motorpsycho. Tot zover de Bowie-gelijkenis. Motorpsycho is dat eclectische Noorse drietal,
gekend om hun onverwachte stilistische uithalen in een twintigtal albums (in een kwarteeuw).
Deze schijf rockt minder dan opgefokte voorgangers Behind The Sun en Still Life With
Eggplant, maar is met vlagen hypnotiserender, zoals in de 18 minuten durende afsluiter, over
de maandenlange Scandinavische winternacht, waar de titel een metafoor vormt voor
depressie en futloosheid (‘Sunlight, please find me…’). Here Be Monsters kent zijn oorsprong
in een unieke compositie die slechts eenmaal live werd opgevoerd in november 2014, maar
waar later nog duchtig aan werd gesleuteld. De plaat start met het slaapdeuntje Sleepwalking
op piano en gaat naadloos over in Lacuna/Sunrise, dat enigszins doet denken aan Pink Floyd’s
Breathe. Bent Sæther’s basspel is lekker vol en kraakhelder (net als de gehele albumproductie
zijner hand) en Snah’s atmosferische gitaarspel om duimen en vingers bij af te likken (maar
niet van de stroperigheid). Running With Scissors is een instrumentale jam die lustig
voortkabbelt op een dromerig fusionesque melodie (op dwarsfluit!), waarna I.M.S. na een
Moon Safari-pianodeuntje als opening, al snel de zwaardere Hiwatt-versterkers opendraait om
er een vlammende stoner-rocker uit te persen die niet had misstaan op Heavy Metal Fruit
(2010). Hier herkennen we weer die motorpsychedelische vocale signatuur (een harmonie van
zang/schreeuw tot in de hoogste spectra). De B-kant begint met een cover van Spin, Spin,
Spin, een zomers sixties-folkdeuntje met een sinistere twist waarin nog geen hipsters, maar
hippies de plak zwaaiden. Na een kort intermezzo (Sleepwalking Again), wordt afgesloten
met de bombastische hypnosesessie Big Black Dog. Een cleane gitaartokkel zal je in de eerste
minuten vredig doen mijmeren over die eerste lentezon op je huid. Niets is echter wat het lijkt
wanneer na enkele minuten een orkestraal amalgaam van gitaar, bas, mellotron, vele laagjes
atonale toetsen en akelig sterke harmonische zang (en opvallend rustig drumwerk) als een
kille wind zijn intrede doet en een eeuwige winter je in zijn inktzwarte greep houdt. Motorpsycho slaagt erin na twintig albums nog even fris voor de dag te komen. Uniciteit in
diversiteit. En zeggen dat we later dit jaar onze dorst nog mogen laven aan een gelimiteerde
12†editie van het halfuur durende ‘Monsters’, een lied dat wegens plaatsgebrek uiteindelijk
niet op de hier beschreven plaat is terechtgekomen.
Seems like the HBM vol 2 is now available in the web-shop – until the end of the tour on May 14th.
Edit: Also at Stickman-records.com
- You must be logged in to reply to this topic.